"Eragon" - streszczenie z punktu widzenia Saphiry

Haywire

"Eragon" - streszczenie z punktu widzenia Saphiry:

Saphira to smoczyca. Wykluła się na początku zimy w sypialni Eragona. Aby nikt nie do- wiedział się o jej istnieniu chłopak zbudował jej chatkę na drzewie, gdzie codziennie ją odwiedzał. Odkryli, że mogą rozmawiać ze sobą w myślach i porozumiewać się za pomocą przesyłanych w ten sam sposób obrazów. Młodzieniec nauczył ją więc swojego języka, dzięki czemu mogli się ze sobą porozumiewać. Ich „łączność” zrywała się, gdy byli za bardzo od siebie oddaleni. Jednak dostępna odległość z wiekiem Saphiry się zwiększała.
Kiedy Imperium dowiedziało się o smoczycy, słudzy króla zniszczyli dom wuja i kuzyna Eragona, u których się wychowywał. Roran (kuzyn) wyjechał kilka dni wcześniej do pracy w młynie, lecz jego ojciec został przygnieciony przez gruzy budynku. Wspólnie z chłopakiem smoczyca niosła Garrowa w stronę zabudowań (mieszkali w pewnej odległości od miasta). Niestety piętnastolatek zemdlał z wyczerpania (miał obtarte uda od latania na smoczycy). W tym stanie znalazł go miejscowy bajarz Brom, a następnie zaniósł z pomocą sąsiadów do kowala Horsta. W czasie gdy był nieprzytomny, Saphira czekała na niego w lesie. Eragon nawiązał z nią kontakt dopiero po paru dniach. Okazało się, że w czasie jego choroby Garrowa zmarł. Opętany przez zawiść zaczął ścigać Ra’zaców z pomocą Broma.
Pościg za Ra’zacami:
Podczas pierwszego spotkania z Urkami w Yazuac wyszło na jaw, że dzięki smoczycy chłopak może posługiwać się magią. Bajarz doskonale się na niej znał, toteż podczas pościgu za Ra’zacami uczył chłopaka jaj tajemnic. Oprócz tego szkolił go w walce na pięści i miecze. W następnym mieście, Darecie, uzupełnili zapasy. Niedaleko Eragon znalazł butelkę z olejem seithr (olej używany do polerownia pereł, Ra’zacowie dodając do niego „coś od siebie” używają go do tortur, gdyż ten płyn wypala skórę), którą zgubili Ra’zacowie. Razem z Bromem ustalili, że wyruszą do Teirmu (miasto portowe), gdzie sprawdzą, dokąd jest wysyłany płyn. Tą drogą znajdą Ra’zaców szybciej niż myśleli. Kiedy chłopak i bajarz przygotowywali się u przyjaciela Broma* do przeszukania rejestrów handlowych, Saphira polowała na zwierzęta w pobliskim lesie. W mieście uzgodnili, że kryjówka Ra’zaców mieści się w Dras-Leonie.
Gdy tam dotarli, Ra’zacowie znaleźli Eragona w miejscowej katedrze. Chłopak z cudem zdołał im uciec. Poinformował Broma o całym zajściu i razem uciekli z miasta. Wyruszyli do Gil’eadu. Po drodze zostali zaatakowani przez wrogów, odurzeni i związani. Eragon pierwszy odzyskał przytomność. Kiedy napastnicy mieli zabić Broma, zostali wyparci przez nieznajomego. Niestety, słudzy króla zranili nożem bajarza. Ponieważ nie miał sił by podróżować, toteż schronili dobrze ukrytej jaskini i tam, razem z przybyszem zatrzymali się na parę dni. W kryjówce Brom zmarł, lecz przed śmiercią wyjawił uczniowi, że kiedyś też był jeźdźcem. To dlatego mógł posługiwać się magią i tak dobrze znał się na niej oraz na fechtunku. Poradził mu, aby dalej podążał w obranym wcześniej kierunku. Na miejscu miał się skontaktować z jego starym przyjacielem, który zaprowadzi go do Vardenów (lud składający się z ludzi i krasnoludów, są to przeciwnicy króla ukrywający się w Górach Beorskich, Od wieków byli wielkimi sojusznikami Smoczych Jeźdźców). Na nieszczęście pod miastem po krótkiej, ale zażartej walce Eragon został zabrany do miejskich lochów. Tam zobaczył elfkę, którą od wielu tygodni widywał w snach. W czasie pobytu Eragona w więzieniu Saphira wraz z Murthagiem (młodym mężczyzną który uratował ich od Ra’zaców) przygotowywali plan jego ucieczki.
Kiedy nieznajomy pomagał chłopakowi wydostać się z lochów, Safira walczyła dzielnie z żołnierzami na dachach fortecy. W końcu łapą zrobiła dziurę w dachu, którą wydostali się Murthag, Eragon oraz nieprzytomna elfka, którą uwolnił i uciekli przez Pustynię Hadaracką w stronę Vardenów. W czasie podróży Eragon w myślach porozmawiał z Aryą, bo tak miała na imię elfka, i dowiedział się, że aby uratować ją, musi dostać się do Strażników (Vardenów) w ciągu paru dni. Murthag zdecydował się podróżować z nimi, lecz zdecydował się opuścić ich przed Górami Beorskimi, gdyż nie chciał znaleźć się zbyt blisko Vardenów. Niestety przez to, że ścigała ich banda wielkich Kulli (to odmiana urgali), zmuszony był wejść wraz z Saphirą Eragonem do Farthen Düru. Gdyby nie pomoc Strażników byliby zginęli. Vardeni przebadali ich wspomnienia, a kiedy uznali, że można im ufać, zostawili ich samych w ciemnej komnacie. Nad ranem dano im jeść i zaprowadzono do króla ludzi. Tam, gdy dowiedziano się, że Murthag jest synem Morzana (ostatniego z Jeźdźców, który ich zdradził przyłączył się do okrutnego Galbatorixa, został zabity przez Broma). Zamknięto go za to w lochu, a Jeździec i wraz ze smoczycą przeprowadzili długą rozmowę z królem (smoki bardzo szybko osiągają większą inteligencję od ludzi). Ustalili, że odpoczną w Farthen Dürze (górskim mieście), a gdy chłopak odpocznie po długiej i męczącej podróży przejdzie próby, które wykażą, czego nauczył go Brom. Jego znajomość magii poznali bliźniacy (ludzie) znani ze swych umiejętności, zaś próbę walki przeprowadziła sama Arya, która zdążyła dojść do siebie. Po paru dniach do gór doszła wiadomość, że olbrzymie wojska urgali pod dowództwem samego Cienia Durzy (najpotężniejszego) docierają do miasta dawno nieużywanymi tunelami. Ludzie i krasnoludy przygotowywali się do nadchodzącej bitwy, w której wzięli też udział Eragon, Saphira i elfka. Jeździec wraz ze swoim smokiem walczyli z całych sił, ale to i tak nie wiele pomagało. W pewnym momencie młodzieniec stanął z Durzą oko w oko. Wiedział, że w walce z nim nie miał najmniejszych szans. W końcu udało mu się przebić serce Cienia. Zdołał to uczynić tylko dzięki Aryi i Saphirze, które rozbiły gwiaździsty szafir w suficie, co na moment odwróciło uwagę przeciwnika. Dzięki temu wygrali bitwę. Po tym spotkaniu pozostała Dragonowi okropna szrama na plecach.

*Saphira pozostawała w stałym kontakcie z Jeźdźcem, znała każdy krok i myśl Eragona